“ihanet Makamında vedalardan, “Hasret Makamında sevdalardan ve “Asi Makamında isyanlardan süzülen duyguların çıglık gibi kanayan şiirleri bunlar...
bir yerde buz yastıkların, bir yerde taş duvarların, bir yerde karanlık gecelerin, bir yerde sırtımıza saplanan hançerlerin ipek bir mendil olup gizlediği gözyaşlarımızın en saf sığınagı bu mısralar...
Evet, herkes bir yerde mutlaka ağlar.
Ama unutmayın ki;
“Erkekler Hep Yalnız Ağlar...
Kimi zaman dönüşü olmayan bir meleğin, kimi zaman zehirli bir çiçeğin, kimi zaman yasak bir sevdanın, kimi zaman ulaşılmaz bir kadının ardından ağlar... Ve bir yangına tutuşur tepeden tırnağa...
işte o yangından alevler...